Spotkanie zorganizowane przez Stowarzyszenie Fides Et Ratio www.fides-et-ratio.pl
Nasz mądry, świątobliwy papież Benedykt XVI podaje, jaki to jest znak? Centralne miejsce krzyża na ołtarzu. Nie z boku, nie z tyłu, nie za księdzem, nie pod księdzem, nie w zakrystii, nie nad drzwiami tylko w samym centrum ołtarza. Nie przypadkowo tak przygotowując się do tych wyjazdów, tu i tam, mam ze sobą torbę, w której znajduje się ten duży, piękny krzyż, świeczniki i tak wożę to jako niezbędne, piękne i ważne akcesoria żeby zobrazować także państwu dzisiaj ten układ ołtarza. Z pewnością wielu z państwa oglądając transmisje z Watykanu zwróciło uwagę na aranżację ołtarza. To jest ta aranżacja. Krzyż w centrum i świece postawione symetrycznie po obu stronach ołtarza. A tu w centrum dokonuje się ofiara Chrystusa, msza święta. Nie jest to temat błahy, ani temat drugorzędny. Ilekroć mówimy o krzyżu mówimy o sprawach najistotniejszych dotyczących centrum ludzkiego serca, ludzkiego życia, ludzkiego losu, ludzkiego przeznaczenia.
Warto przeczytać
Warto przeczytać książkę kardynała Josepha Ratzingera pod tytułem „Duch liturgii”. Wśród różnych wątków zawartych w tej książce kardynał porusza temat krzyża. Posłuchajmy kilkunastu zdań;
„Kierunek wschodni był łączony jak już słyszeliśmy ze znakiem Syna Bożego z krzyżem, z powtórnym przyjściem Chrystusa. Tym samym wschód od początku związany był ze znakiem krzyża. Tam gdzie wspólne zwrócenie się na wschód nie jest możliwe tam jako wschód duchowy służyć może krzyż. Powinien on stać na środku ołtarza, oraz być punktem skupiającym wzrok kapłana i modlącego się zgromadzenia”. Zwróćmy uwagę na to sformułowanie – „powinien on stać na środku ołtarza oraz być punktem skupiającym wzrok kapłana i modlącego się zgromadzenia. W ten sposób postępujemy zgodnie z dawnym wezwaniem do modlitwy znajdującym się na progu eucharystii z Conversi ad dominum – Zwróćcie się do Pana. Patrzymy zatem wspólnie na Tego, który reprezentuje nas przed Ojcem i zamyka nas w swoich ramionach, na Tego, który czyni nas żywą świątynią”. I teraz surowe słowa kardynała Ratzingera. „Do prawdziwie absurdalnych zjawisk ostatnich dziesięcioleci zaliczam fakt, iż krzyż jest odstawiany na bok aby nie zasłaniał kapłana”. Posłuchajmy raz jeszcze – „do prawdziwie absurdalnych zjawisk ostatnich dziesięcioleci zaliczam fakt, iż krzyż jest odstawiany na bok aby nie zasłaniał kapłana. Czy krzyż przeszkadza eucharystii? Czy kapłan jest ważniejszy od Chrystusa? Ten błąd należy naprawić możliwie jak najszybciej. Da się to zrobić beż konieczności ponownych przebudowań. Punktem odniesienia jest Pan. Jest On wschodzącym słońcem historii. Można zatem wybrać krzyż przedstawiający mękę, uobecniający cierpiącego, który za nas pozwala przebić swój bok, z którego wypływa krew i woda, eucharystia i chrzest, bądź też krzyż Chrystusa triumfującego, który wyraża myśl o powtórnym przyjściu i na nie kieruje spojrzenie. Zawsze jest to bowiem Jezus Chrystus wczoraj i dziś ten sam także na wieki”.
Słowa kardynała Ratzingera
Proszę państwa to są słowa kardynała Ratzingera zawarte w jego książce pod tytułem „Duch liturgii”. Tak jak pisał jako kardynał, tak czyni jako papież. Stawia krzyż w centralnym miejscu ołtarza. Czy to nas obchodzi? Kardynał prefekt kongregacji kultu bożego i dyscypliny sakramentów Antonio Canizares Lloveran w wywiadzie dla włoskiego miesięcznika Trenta Giorni w 2009 roku przypomniał piękną i ważną zasadę. Liturgia papieska tak jak przez wieki, tak i nadal pozostaje wzorem dla całego świata katolickiego. Jeżeli papież tak czyni i my czyńmy. Nie pobłądzimy, przybędzie wiele dobra, pokoju, rozwinie się jedność w kościele. Nie jest moim zadaniem użalać się tutaj na współczesną sytuację także wewnątrzkościelną. Mogę tylko powiedzieć bardzo skromnie. Jest dla mnie niepojęte w ilu środowiskach i ze strony ilu osób duchownych napotykam na niezrozumiałą niechęć do postawienia krzyża w centrum ołtarza. Wnioski pozostawiam państwu.
Spotkanie poświęcone aktualnej sytuacji w Polsce w kontekście prawa do obecności Krzyża w miejscach publicznych.
Podczas spotkania zaprezentowane zostały interesujące książki:
1. ks. Jacek Bałemba SDB
„W blasku Krzyża”
Jest to książka napisana przez kapłana, który od sierpnia 2010 roku prowadzi modlitwy na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie przed Pałacem Prezydenckim.
Jest to książka o tym co tam się dzieje, o Krzyżu, o Kościele i o Polsce. Odważna, bezkompromisowa, w duchu „tak, tak, nie, nie”. Rzeczy nazywane są w niej po imieniu. Jest to zatem również, dokonana z katolickiego i patriotycznego punktu widzenia, analiza obecnej sytuacji w Polsce.
2. Michał Krajski, Stanisław Krajski
Jan Paweł II – przemilczane nauki
Rozdział I – Nauczanie papieża Jana Pawła II i nauka oraz nauczanie Kościoła
Rozdział II – „Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata” – mądrość Krzyża
Rozdział III – „Oto Matka Twoja” – Matka Boża w centrum naszej wiary i naszego indywidualnego życia religijnego
Rozdział IV – „Jeden tylko Bóg jest dobry” – dobro w sensie właściwym pojawia się tylko wtedy, gdy jest związane z Bogiem
Rozdział V – „Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem” – wielkie i małe męczeństwo – jesteśmy do niego powołani
Rozdział VI – „Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu” – chrześcijańska wolność
Rozdział VII – Chrześcijaństwo, grzech i bezkompromisowość – świadectwo Jana Pawła II
Rozdział VIII – „Aby Bóg był wszystkim we wszystkich” – przeciwko totalitaryzmowi tego świata
Rozdział IX – „Stań się czujny i umocnij resztę, która miała umrzeć” – Ewangelizacja Europy
Rozdział X – Jan Paweł II i Radio Maryja
Rozdział XI – „Będziesz czcił ojca swego i matkę swoją” – patriotyzm wynika z dekalogu
Rozdział XII – „Władca tego świata zostanie precz wyrzucony” – ocena umysłowości nowożytnej i współczesnej
Rozdział XIII – „Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie” – prymat Jezusa Chrystusa
Rozdział XIV – „Jeśli was świat nienawidzi” – o sprzeciwie wobec Kościoła
Rozdział XV – „Mądrość wie i rozumie wszystko” – niech naszym nauczycielem będzie św. Tomasz z Akwinu
