II rocznica Katastrofy pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2012 w Krakowie. Akademia Pod Krzyżem Katyńskim.
10 kwietnia 2012 roku w Krakowie, pod Krzyżem Katyńskim odbyła się druga część uroczystości upamiętniających Katastrofę Smoleńską. O godzinie 18:30 po mszy świętej odprawionej w Katedrze Wawelskiej przy placu Studzińskiego zgromadzili się ludzie. Jak co miesiąc w tym miejscu, tylko jeszcze bardziej uroczyście modlono się i śpiewano patriotyczne pieśni. Przemawiali między innymi: Paweł Kurtyka, Jacek Smagowicz, Leszek Długosz. Najważniejszym punktem uroczystości był występ grupy krakowskich aktorów Scena Poetycka „LOGOS”. Alicja Kondraciuk oraz Edward Jankowski zaprezentowali utwory poetyckie przeplatane narracją Teresy Wąchalowskiej.
Szanowni państwo to tylko głupcom wydaje się że oni pomarli. Oni nie pomarli, to ziarno wrzucone w glebę obumarło, ale wydało plon stokrotny. I my to proszę państwa coraz bardziej czujemy. Przychodzimy tu co miesiąc. Dzisiaj to też jest miesięcznica, ma tylko ten inny co 12 – miesięczny charakter. Proszę państwa bardzo często zabierają tutaj głos nasi przyjaciele, politycy, profesorowie, rodziny ofiar, które zginęły w wielkiej smoleńskiej tragedii. Dzisiaj rano odczytywaliśmy tutaj wszystkie imiona i nazwiska, teraz przynieśliśmy je na tabliczkach, są tutaj w tym momencie z nami. Są tutaj też z nami rodziny. (…)
Proszę państwa nie ma dziś wśród nas tego, którego pamięć czcimy świętej pamięci prezydenta Lecha Kaczyńskiego, leży na Wawelu, bo królom jest równy i my, którzy jesteśmy tutaj z nim wiemy dlaczego tak jest. Chcielibyśmy teraz, jakby łącząc się z nim, przypomnieć fragmenty listu, który wystosował do rodzin katyńskich. Bo przecież lecieli po to, a jesteśmy pod Krzyżem Katyńskim, krzyżem narodowej pamięci, by w tym łańcuchu pokoleń pamiętać o pamięci, by w tym łańcuchu pokoleń ciągle odtwarzać naszą tożsamość, którą budowaliśmy, budujemy i będziemy budować w oparciu i historię, język, religię.
Pisał Lech Kaczyński następujące słowa; „ W kwietniu 1940 roku ponad 21 tysięcy polskich jeńców z obozów i więzień NKWD zostało zamordowanych. Tej zbrodni ludobójstwa dokonano z woli Stalina, na rozkaz najwyższych władz Związku Sowieckiego. Sojusz III Rzeszy i ZSRR, pakt Ribbentrop – Mołotow i agresja na Polskę 17 września 1939 roku znalazły swoją wstrząsającą kulminację w zbrodni katyńskiej. Nie tylko w lasach Katynia, także w Twerze, Charkowie i innych znanych i jeszcze nieznanych miejscach straceń wymordowano obywateli II Rzeczpospolitej. Ludzi tworzących podstawę naszej państwowości, nieugiętych w służbie ojczyzny. W tym samym czasie rodziny pomordowanych i tysiące mieszkańców przedwojennych Kresów były zsyłane w głąb Związku Sowieckiego, gdzie ich niewypowiedziane cierpienia znaczyły drogę polskiej Golgoty Wschodu. Ukrywanie prawdy o Katyniu, efekt decyzji tych, którzy do zbrodni doprowadzili, stało się jednym z fundamentów polityki komunistów w powojennej Polsce, założycielskim kłamstwem PRL-u. Był to czas kiedy za pamięć i prawdę o Katyniu płaciło się wysoką cenę. Jednak bliscy pomordowanych i inni odważni ludzie trwali wiernie przy tej pamięci, bronili jej i przekazywali kolejnym pokoleniom Polaków. Przenieśli ją przez cały czas komunistycznych rządów, powierzyli rodakom wolnej, niepodległej Polski. Dlatego im wszystkim, zwłaszcza rodzinom katyńskim, jesteśmy winni szacunek i wdzięczność. W imieniu Rzeczypospolitej składam najgłębsze podziękowanie za to, że broniąc pamięci o swoich bliskich ocaliliście państwo jakże ważny wymiar naszej polskiej świadomości i tożsamości. Wszystkie okoliczności zbrodni katyńskiej muszą zostać do końca zbadane i wyjaśnione. Ważne jest by została potwierdzona prawnie niewinność ofiar. By ujawnione zostały wszystkie dokumenty dotyczące tej zbrodni, aby kłamstwo katyńskie zniknęło na zawsze z przestrzeni publicznej. Domagamy się tych działań. I przede wszystkim ze względu na pamięć ofiar i szacunek dla cierpienia ich rodzin, ale domagamy się także w imię wspólnych wartości które muszą tworzyć fundament zaufania i partnerstwa pomiędzy sąsiednimi narodami w całej Europie. Oddajmy wspólnie hołd pomordowanym i pomódlmy się nad ich głowami. Chwała bohaterom i cześć im pamięci”